Collecting thoughts, giving them meaning and having fun while at it

Κατηγορία: Αστικοί Μύθοι (Σελίδα 1 από 3)

Τεστ δυσανεξίας – η δικαίωση!

Η δικαίωση

Τέσσερα χρόνια μετά τη δημοσίευση του άρθρου μας σχετικά με τα τεστ δυσανεξίας, η Πολιτεία επιτέλους άρχισε να λαμβάνει κάποια μέτρα για την προστασία των καταναλωτών από τους επιτήδειους.

Διαβάστε το αρχικό μας άρθρο: Αστικοί Μύθοι #03: Τεστ δυσανεξίας

Αναδημοσιεύουμε τις τελευταίες εξελίξεις από τον ιστότοπο Virus.com.gr:

Επίσημο χαστούκι στα τεστ δυσανεξίας

Απόφαση του Υπουργού Υγείας, που δημοσιεύεται στην Διαύγεια, απομυθοποιεί τις διαιτολογικές μεθόδους που χρησιμοποιούν τα περιβόητα τεστ δυσανεξίας.

Τα τελευταία χρόνια, τα τεστ δυσανεξίας για τον αποκλεισμό τροφών από τη διατροφή όσων ήθελαν να χάσουν βάρος είχαν κερδίσει έδαφος. Ωστόσο, οι Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι είχαν επανειλημμένως προειδοποιήσει πως οι εν λόγω μέθοδοι και η σχέση δυσανεξιών με το μεταβολισμό δεν είναι τεκμηριωμένες επιστημονικά.

Στην τοποθέτηση της Ένωσης Διαιοτολόγων – Διατροφολόγων Ελλάδας (ΕΔΔΕ) στοΚΕΣΥ είχε καταστεί σαφές ότι “από τις εναλλακτικές μεθόδους [πλην των ιατρικών μεθόδων για τη διάγνωση αλλεργίας ή υπερευαισθηστίας], καμία έως τώρα δεν τεκμηριωθεί επιστημονικά και συνεπώς δεν πρέπει να εφαρμόζεται ούτε για διάγνωση ούτε για θεραπεία”, πολλώ δε μάλλον στο σχεδιασμό διαιτολογίου.

Η απόφαση του υπουργού Ανδρέα Ξανθού (επισυνάπτεται) “ως προς το θέμα των μηχανημάτων ελέγχου τροφικής δυσανεξίας” κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, επιδιώκοντας να καταρρίψει τους μύθους και να οριοθετήσει τη χρήση των τεστ δυσανεξίας, αποτρέποντας τη χρήση τους για απώλεια βάρους.

Όπως, λοιπόν, αποφασίστηκε:

1. Μόνο οι τεκμηριωμένες μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να οριστεί η ύπαρξη μιας αλλεργίας ή υπερευαισθησίας. Η διάγνωση αυτή μπορεί να οδηγήσει μόνο στη συμβουλή για τον αποκλεισμό των τροφών, οι οποίες δημιουργούν τις αλλεργικές αντιδράσεις και όχι στο σχεδιασμό του διαιτολογίου.

2. Από τις εναλλακτικές μεθόδους, ουδεμία ως τώρα έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά, συνεπώς δεν πρέπει να εφαρμόζεται ούτε για διάγνωση ούτε για θεραπεία.

3. Η διάγνωση κάποιας υπερευαισθησίας και ο αποκλεισμός των τροφών που την προκαλούν στο άτομο μπορεί να βοηθήσει αποκλειστικά και μόνο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της.

4. Ουδεμία σχέση, τουλάχιστον έως τώρα επιστημονικά τεκμηριωμένη, έχουν οι τροφικές υπερευαισθησίες με το σωματικό βάρος ή το μεταβολικό ρυθμό, τη ρύθμισή του, την απώλεια βάρους και το σχεδιασμό διαιτολογίου με αυτό το σκοπό.

5. Ο μεταβολικός ρυθμός μπορεί να μετρηθεί και να εκτιμηθεί με διάφορους τρόπους. Η μέτρησή του είναι χρήσιμη για την διατροφική αξιολόγηση, όχι όμως και απαραίτητη. Σε κάθε περίπτωση η μέτρηση ή η εκτίμησή του μπορεί να γίνεται από διαιτολόγο.

6. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν στο εμπόριο αξιόπιστα και πιστοποιημένα για τη διαγνωστική τους αξία κλινικά τεστ ανίχνευσης διατροφικών δυσανεξιών.

7. Η χρησιμοποίηση των τεστ δυσανεξίας σε προγράμματα απώλειας βάρους δεν έχει καμία επιστημονική βάση, αφενός διότι τα τεστ τα οποία χρησιμοποιούνται δεν έχουν διαγνωστική αξία, αφετέρου διότι οι τροφικές δυσανεξίες δεν σχετίζονται με την απώλεια βάρους. Συνεπώς, τα τεστ αυτά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε διαιτολογικά κέντρα, ως εργαλεία τα οποία καθορίζουν τα προγράμματα απώλειας βάρους, αφενός διότι ουδέν αποτέλεσμα έχουν, αφετέρου διότι μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές διατροφικές ελλείψεις με τον αποκλεισμό τροφών, οι οποίες σύμφωνα με το τεστ μπορούν να προκαλέσουν τροφικές δυσανεξίες.

Διαβάστε την υπουργική απόφαση: «Σχετικά με τα μηχανήματα ελέγχου τροφικής δυσανεξίας»

Τρεις αλήθειες ενάντια στην κοινή λογική

Παρακάτω ακολουθεί, σε επιμέλεια και απόδοση στα ελληνικά από την Stratos’ Sphere, ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από τον Dr. Andrew Weil στην Huffington Post, την 1/4/2013: When to Ignore Common Sense

Πότε να αγνοείτε την κοινή λογική

Τα ανθρώπινα όντα έχουν επιβιώσει επί χιλιετίες, επειδή οι περισσότεροι από εμάς, τις περισσότερες φορές, κάνουμε σωστές επιλογές για την υγεία μας. Οι αποφάσεις αυτές συνήθως βασίζονται στην κοινή λογική, την οποία θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως «ορθή κρίση που δε βασίζεται σε εξειδικευμένες γνώσεις».

Ωστόσο, η κοινή λογική μπορεί να οδηγήσει επίσης σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Όπως ένας ανώνυμος φιλόσοφος σημείωσε, «Η κοινή λογική είναι η ίδια εκείνη αίσθηση που σας λέει ότι ο κόσμος είναι επίπεδος». Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένας άνθρωπος είναι αδύνατο να κάνει σωστές επιλογές χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις.

Με αυτό κατά νου, σας παρουσιάζουμε τρεις διαδεδομένες πεποιθήσεις σχετικά με την υγιεινή ζωή, οι οποίες μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι βασίζονται στην κοινή λογική, αλλά για τις οποίες η έρευνα έχει αποκαλύψει ότι είναι, είτε εν μέρει, είτε εξ ολοκλήρου, λανθασμένες.

Περισσότερα

Αστικοί μύθοι #6: Ο θαυμαστός κόσμος της Μαργαρίνης

Προϊστορία

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα επεξεργασμένα τρόφιμα είναι η μαργαρίνη. Κατατάσσεται στα  επεξεργασμένα τρόφιμα καθώς, αν και προέρχεται από φυσικά υλικά, εν τούτοις είναι ένα τεχνητό προϊόν, αποτέλεσμα βιομηχανικής επεξεργασίας. Η ευρεσιτεχνία για την κατασκευή της μαργαρίνης κατοχυρώθηκε στη Γαλλία από τον χημικό Hippolyte Mège-Mouriès, το έτος 1869, με το όνομα «ολεομαργαρίνη».

Διαφήμιση μαργαρίνης από την Jurgens, το 1893 (photo credit: wikipedia)

Διαφήμιση μαργαρίνης από την Jurgens, το 1893 (photo credit: wikipedia)

Ο Mége-Mouriés προσπάθησε να προωθήσει εμπορικά την εφεύρεσή του, αλλά δεν τα κατάφερε και τελικά πούλησε την πατέντα του το 1871 στην Ολλανδική εταιρεία Jurgens. Η Jurgens έφτιαξε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής μαργαρίνης στον κόσμο. Τριάντα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της ήταν ο επίσης Ολλανδός Samuel van den Bergh.

Οι δύο αντίπαλοι ένωσαν τις δυνάμεις τους το 1927, σχηματίζοντας την εταιρεία Margarine Unie. Τρία χρόνια αργότερα, το 1930, η νέα εταιρεία συγχωνεύθηκε με την Αγγλική χημική βιομηχανία (κατασκευής σαπουνιών) Lever Brothers, φτιάχνοντας την πρώτη πολυεθνική στον κόσμο (και πανίσχυρη σήμερα),  Unilever (Unie + Lever).

Φυσικά υλικά, τεχνητό προϊόν

250px-Margarine

Photo credit: wikipedia

Αν και αρχικά η μαργαρίνη κατασκευαζόταν από ζωικό λίπος, στις μέρες μας είναι προϊόν που παρασκευάζεται σχεδόν αποκλειστικά με φυτικά έλαια. Σημειώνουμε εδώ ότι, γενικώς, φυτικά «έλαια» και «λίπη» έχουν παρόμοια σύσταση και η διαφορά τους έγκειται στο ότι, σε θερμοκρασία δωματίου, τα λίπη είναι στερεά, ενώ τα έλαια είναι ρευστά.

Αυτά τα φυτικά έλαια, όπως το αραβοσιτέλαιο, το ηλιέλαιο, το σογιέλαιο και η ελαιοκράμβη, παράγονται με μηχανική πίεση των σπόρων. Η επεξεργασία των σπόρων, για να γίνει λάδι, σημαίνει ότι το τελικό προϊόν έχει θερμανθεί σε υψηλή θερμοκρασία και έχει εκτεθεί σε διάφορες χημικές ουσίες. Ως αποτέλεσμα, χάνουν μεγάλο ποσοστό των θρεπτικών συστατικών τους κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας.

Περισσότερα

« Παλαιότερα άρθρα

© 2024 Stratos' Sphere

Θέμα εμφάνισης από τον Anders NorenΠάνω ↑