Ψιλοκομμένη σαλάτα μαρούλι (Photo credit: Wikipedia)
Μια παρανόηση που ακούω πολύ συχνά, ακόμα και από γνωστούς σεφ που παρουσιάζουν συνταγές στην τηλεόραση, είναι ότι εάν κοπεί μια φυλλώδης σαλάτα (μαρούλι, λάχανο, σπανάκι, κτλ) με το μαχαίρι, τότε θα χάσει τις βιταμίνες της. Η αλήθεια είναι ότι η κομμένη σαλάτα χάνει πράγματι τις θρεπτικές της ουσίες και οξειδώνεται, αλλά όχι λόγω του μαχαιριού. Το θέμα δεν έχει να κάνει με το μέταλλο ως υλικό, αλλά με τον τρόπο κοπής.
Συγκεκριμένα, η οξείδωση αρχίζει από τη στιγμή που το φύλλο κόβεται, καθώς το εσωτερικό του έρχεται σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Για μια δεδομένη επιφάνεια φύλλου, όσο περισσότερες είναι οι τομές (όσο πιο ψιλοκομμένο το φύλλο), τόσο περισσότερες οι δίοδοι μέσω των οποίων το εσωτερικό εκτίθεται στον αέρα και τόσο γρηγορότερα θα οξειδωθεί και θα μαυρίσει. Μια ψιλοκομμένη σαλάτα θα χάσει τις θρεπτικές της ουσίες πιο γρήγορα από μια χοντροκομμένη, είτε έχει κοπεί με το χέρι, είτε με το μαχαίρι. Με το μαχαίρι, απλώς μπαίνουμε στον πειρασμό (έχοντας τη δυνατότητα) να ψιλοκόψουμε τα φύλλα ακόμα περισσότερο.
Για να κρατήσει περισσότερο τις θρεπτικές της ουσίες η σαλάτα (και να είναι και νοστιμότερη), καλό είναι να κόβουμε τα φύλλα σε μέγεθος μπουκιάς, ώστε και να είναι σχετικά μεγάλα κομμάτια (άρα θα οξειδώνονται πιο αργά), αλλά και να μην είναι τόσο μεγάλα ώστε να χρειάζεται να τα κόψουμε στο πιάτο μας με το μαχαίρι για τα φάμε. Σημειώστε πως ένα σίγουρο πλεονέκτημα του να κόβουμε τα φύλλα της σαλάτας με το χέρι, είναι ότι έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθούμε τα χωρίσματα της φυσικής δομής του φύλλου κατά το κόψιμο, το οποίο προκαλεί ακόμα λιγότερα σπασίματα των αγγείων του φύλλου.
Ακολουθεί η καλύτερη περιγραφή του ιδανικού τρόπου να κόβουμε φύλλα σαλάτας που έχω βρει, από το blog: Life can be tasteFULL: