Η «εκ του αποτελέσματος» προσέγγιση
Στα περίπου δέκα χρόνια που διατέλεσα COO σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, έμαθα ότι το κριτήριο για το βαθμό επιτυχίας ήταν το τελικό αποτέλεσμα (το «bottom line»), όχι η προσπάθεια. Η προσπάθεια γίνεται για κάποιο σκοπό και με κάποιο στόχο, για να πετύχεις κάτι. Εάν προσπαθείς χωρίς στόχο, μάλλον υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Από την άλλη, εάν, ενώ βλέπεις ότι δεν επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα, εσύ συνεχίζεις την προσπάθεια με τον ίδιο απαράλλακτο τρόπο, μάλλον και εκεί υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
Σε οποιαδήποτε προσπάθεια ξεκινάμε, χρειάζεται συνεχής επαφή και αλληλεπίδραση με το περιβάλλον μας (να το βιώνουμε, να το αισθανόμαστε, να είμαστε «παρόντες»), χρειάζεται ικανότητα και διάθεση αυτοκριτικής και χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα για τυχόν αλλαγή του τρόπου προσπάθειας ή ακόμα και την αλλαγή του στόχου, έστω και αν αυτό σημαίνει παραδοχή αστοχίας! Το εάν η αναπροσαρμογή της προσπάθειας ή του στόχου ήταν επιτυχημένη, θα κριθεί και πάλι εκ του αποτελέσματος· και ο κύκλος της συνεχώς ανατροφοδοτούμενης εξέλιξης και προσπάθειας θα συνεχίζεται – αυτή η αρχή είναι στον πυρήνα της θεωρίας της «ολικής ποιότητας».