Στις 22/2/2011, το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψήφισε υπέρ της άρσης της «πολιτικής μηδενικής ανοχής», σε σχέση με ζωοτροφές που περιέχουν μη εγκεκριμένους από την ΕΕ, γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ).

Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, η Επιτροπή πρόκειται να ορίσει ότι οι ζωοτροφές επιτρέπεται να περιέχουν ΓΤΟ που ακόμα δεν έχουν εγκριθεί για κυκλοφορία εντός της ΕΕ, αρκεί αυτοί να περιέχονται σε ποσοστό μέχρι 0,1 τοις εκατό.

Η κίνηση αυτή έρχεται σε συνέχεια πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να επιτρέπεται η ύπαρξη χαμηλού ποσοστού ΓΤΟ που δεν έχουν εγκριθεί ακόμα επισήμως από την ΕΕ, σε τροφές που προορίζονται για ζώα (κτηνοτροφία).  Η αιτιολόγηση της πρότασης ήταν, ότι έτσι προστατεύονται οι αγρότες, καθώς είχαν εκφραστεί φόβοι πως λόγω της προϋπάρχουσας ολικής απαγόρευσης, οι αγρότες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα στην προμήθεια ζωοτροφών.

Ωστόσο, τόσο τα κίνητρα, όσο και η μεθόδευση, ενδέχεται να μην είναι και τόσο αθώα…

Όσον αφορά εκείνους, για το καλό των οποίων δηλώνει η Επιτροπή ότι λήφθηκαν αυτές οι αποφάσεις, οι πρώτες αντιδράσεις ήταν μάλλον θετικές. Η Εθνική Ένωση Αγροτών της Σκωτίας καλωσόρισε την κίνηση, με τον εκπρόσωπό της να δηλώνει: «Μέχρι τώρα, η πολιτική μηδενικής ανοχής της Ευρώπης, περιόριζε απελπιστικά τη δυνατότητα εισαγωγής ζωοτροφών από χώρες όπου Γενετικά Τροποποιημένες Καλλιέργειες είναι εξαιρετικά διαδεδομένες – με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Βόρειο και Νότιο Αμερική.»

«Δεδομένου ότι η Ευρώπη έχει την ανάγκη να καλύπτει σχεδόν το 80 τοις εκατό των αναγκών της σε πρωτεΐνη για τα κοπάδια της με εισαγωγές από αυτές της χώρες, δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι, χρόνια τώρα, οι αγροτικές ενώσεις του Ηνωμένου Βασιλείου πίεζαν να επιτραπεί η ύπαρξη ενός χαμηλού ποσοστού ΓΤΟ στις εισαγόμενες ζωοτροφές.»

Η πίεση αυτή είχε βασικά οικονομικούς λόγους, καθώς η απαίτηση να μην υπάρχει καθόλου Γενετικά Τροποποιημένος (ΓΤ) καρπός στις εισαγόμενες ζωοτροφές, ανέβαζε το κόστος εισαγωγής. Ενδεικτικό παράδειγμα εφαρμογής των προηγούμενων κανονισμών ήταν ο σάλος που προκλήθηκε το 2010, όταν μεγάλες ποσότητες ζωοτροφών που έφτασαν στα λιμάνια της ΕΕ από τις ΗΠΑ, επιστράφηκαν πίσω, καθώς βρέθηκαν να περιέχουν, σε μικρό ποσοστό μέσα στο φορτίο, ΓΤ καρπούς. Σημειώνεται ότι στις ΗΠΑ, σχεδόν το 91 τοις εκατό της παραγωγής καλαμποκιού, είναι ΓΤΟ! Και επειδή, από το νόμο, επιτρεπόταν η εισαγωγή στην ΕΕ μόνο φορτίων με 100 τοις εκατό μη-ΓΤΟ, σταδιακά το κόστος αυτών των φορτίων ανέβαινε, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι αγρότες και οι βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων.

Η απόφαση του Συμβουλίου των Υπουργών, όπως ήταν αναμενόμενο, πυροδότησε άμεσα μεγάλες αντιδράσεις από οικολογικές οργανώσεις και τις ομάδες που αντιτίθενται στους ΓΤΟ. Μέσω των ζωοτροφών, οι ΓΤΟ καταλήγουν στο τραπέζι των Ευρωπαίων, οι οποίοι καταναλώνουν τόσο τα ζώα που τρέφονται με αυτές τις τροφές (κρέας, πουλερικά), όσο και τα προϊόντα αυτών (γαλακτοκομικά, αλλαντικά, αυγά, κτλ).

Για να ισχύσει και να τεθεί σε εφαρμογή, η απόφαση θα πρέπει να εγκριθεί και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν έχετε τρόπο να πιέσετε τον Ευρωβουλευτή σας, κάντε το.

Οι υποψιασμένοι Ευρωπαίοι, στις συνιστώσες πίεσης θα συμπεριελάμβαναν και τις αποκαλύψεις ότι η Μονσάντο, μέσω των επιρροών της στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, πίεζε για αντίμετρα προς τους Ευρωπαίους, για τους περιορισμούς που οι τελευταίοι επέβαλαν στην εισαγωγή ΓΤΟ. Συγκεκριμένα, σε απόρρητο τηλεγράφημα του 2007 από την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Γαλλία, το οποίο διέρρευσε μέσω της WikiLeaks, ο Πρέσβης των ΗΠΑ κ. Stapleton αναφέρει στους προϊσταμένους του, σε σχέση με την απαγόρευση εισαγωγής μεταλλαγμένων στην ΕΕ (σε ελεύθερη απόδοση):

«Η ‘ομάδα ευθύνης χώρας’ του Παρισιού προτείνει να φτιάξουμε μια στοχευμένη λίστα αντιποίνων, τα οποία θα προκαλέσουν πραγματικό πόνο σε όλη την ΕΕ — καθώς εδώ υφίσταται συλλογική ευθύνη — και τα οποία, επιπλέον, σε κάποιο βαθμό θα επικεντρώνονται στους χειρότερους υπαίτιους. Τα αντίποινα θα πρέπει να είναι καλά μελετημένα και υπολογισμένα, και όχι ακραία, έτσι ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς δεν θα πρέπει να περιμένουμε μια εύκολη και γρήγορη νίκη».

Σε άλλο τηλεγράφημα, αυτή τη φορά από την Ισπανία, Αμερικανός Γερουσιαστής μιλάει με τον Ισπανό Υπουργό Εμπορίου τον Ιανουάριο του 2008, για το πώς θα μπορούσε η Ισπανία να πιέσει την ΕΕ για το θέμα των ΓΤΟ. Στη συζήτηση αναφέρεται ότι (σε ελεύθερη απόδοση):

«…μια γενικευμένη αύξηση τιμών στα τρόφιμα, μέσω της ανόδου τιμής των αντιστοίχων χρηματιστηριακών παραγώγων επί εμπορευμάτων (commodities), θα μπορούσε να κάνει την ΕΕ πιο δεκτική σε εναλλακτικές εισαγωγές τροποποιημένων τροφίμων».

Μπορεί να είναι σύμπτωση, αλλά μέσα σε έξι μήνες από τη συζήτηση αυτή, η αύξηση στην τιμή των αντίστοιχων παραγώγων στη Wall Street ήταν τόσο μεγάλη, που το περιοδικό The Economist έγραψε ότι «οι τιμές των τροφίμων έχουν φτάσει, σε πραγματικές τιμές, στα υψηλότερα επίπεδα από το 1845, έτος κατά το οποίο το περιοδικό ξεκίνησε να τηρεί τα σχετικά δεδομένα».

Πάντως, ακόμα και εάν το συγκεκριμένο ήταν μέρος των «αντιποίνων», δεν είχε αποτέλεσμα, καθώς δεν επηρέασε την τότε στάση της ΕΕ. Σήμερα όμως, δύο χρόνια αργότερα, κάτι έχει μεσολαβήσει. Αναρωτιέμαι τι.

Κύριες Πηγές:

Άλλες Πηγές:

Enhanced by Zemanta
Stratos Laspas
Ακολουθήστε!