Σε έναν κόσμο όμορφο, αγγελικά πλασμένο, ποια θα ήταν τα οφέλη για τους ανθρώπους και το περιβάλλον, από την ανάπτυξη των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών;

Πρακτικά, σχεδόν δεν υπάρχει όριο στις δυνατότητες της γενετικής μηχανικής. Αν περιοριστούμε μόνο σε αυτά που έχουν να κάνουν με τις γεωργικές καλλιέργειες, τότε μπορούμε να αναφερθούμε στα παρακάτω (μετάφραση από την εξωτερική πηγή Weighing the GMO arguments: for):

Δυνητικά οφέλη για την παραγωγικότητα στην αγροτική παραγωγή

  • Μεγαλύτερη αντοχή στις κακουχίες: Η μεγαλύτερη αντοχή στα ζιζάνια, μειώνει τον κίνδυνο καταστροφής της σοδειάς. Παρόμοια αποτελέσματα έχει η αυξημένη αντοχή σε ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως παγετό, καύσωνα ή λειψυδρία.
  • Εμπλουτισμός τροφών με θρεπτικά συστατικά: Με την εισαγωγή γονιδίων σε καλλιέργειες όπως το ρύζι και το σιτάρι, μπορούμε να εμπλουτίσουμε τη θρεπτική τους αξία. Για παράδειγμα, γονίδια που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή του προδρόμου της βιταμίνης Α, έχει εισαχθεί σε φυτά ρυζιού, τα οποία στη συνέχεια παράγουν ρύζι που περιέχει υψηλότερα επίπεδα της βιταμίνης Α. Αυτή η ποικιλία ονομάζεται Golden Rice. Και, λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το 50 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού τρέφεται με ρύζι, η κατανάλωση της ποικιλίας αυτής θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση της έλλειψης βιταμίνης Α, το οποίο είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Πολλά άλλα παρόμοια προϊόντα τα οποία στοχεύουν στη βιο-ενίσχυση είναι σε στάδιο ανάπτυξης.
  • Παραγωγικότερα ζώα στα αγροκτήματα: Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να εισαχθούν γονίδια στα βοοειδή, τα οποία, θα βοηθούσαν στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος.

Δυνητικά οφέλη για το περιβάλλον

  • Περισσότερη τροφή, από λιγότερη γη: Η αυξημένη παραγωγικότητα των ΓΤΟ συνεπάγεται ότι οι αγρότες δεν θα χρειαστεί να μετατρέψουν περισσότερες εκτάσεις γης σε καλλιεργήσιμες, καθώς θα παράγονται μεγαλύτερες σοδειές, από τα υπάρχοντα εδάφη.
  • Οι ΓΤΟ ενδέχεται να μειώσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής τροφίμων και των βιομηχανικών διαδικασιών: η γενετικά επαυξημένη ανθεκτικότητα σε ζιζάνια και ασθένειες, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά την ποσότητα χημικών που χρησιμοποιείται για τους ψεκασμούς των φυτειών· και αυτό ήδη είναι πραγματικότητα. Οι αγρότες αναπτύσσουν καλλιέργειες καλαμποκιού, βαμβακιού και πατάτας, οι οποίες δεν χρειάζεται να ψεκάζονται με το βακτηριακό εντομοκτόνο Bacillus thuringiensis – επειδή τα ίδια τα φυτά παράγουν μόνα τους τον εντομοκτόνο παράγοντα. Οι επιστήμονες αναπτύσσουν τα δέντρα με μικρότερη περιεκτικότητα λιγνίνης, ενός δομικού συστατικού στα ξυλώδη φυτικά κύτταρα. Αυτό θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για βλαβερά χημικά στην παραγωγή χαρτοπολτού και χαρτιού. Οι εξελίξεις αυτές δεν θα μπορούσαν να έχουν ευεργετικές συνέπειες όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά και σε ότι αφορά την υγεία των αγροτών και του εργατικού δυναμικού των βιομηχανιών αυτών.
  • Αποκατάσταση κατεστραμμένων ή μειωμένης γονιμότητας εδαφών: Μεγάλες καλλιεργούμενες εκτάσεις στον αναπτυσσόμενο κόσμο έχουν καταστεί αλατούχες, λόγω αλόγιστης άρδευσης. Μέσω γενετικής τροποποίησης, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ποικιλίες ανθεκτικές στο αλάτι. Επιπλέον, θα μπορούσαν να τροποποιηθούν δέντρα, ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά στο αλάτι και την ξηρασία. Θα μπορούσαν επίσης να εκτρέφονται ειδικά φυτά για την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων εδαφών. Επί του αντικειμένου αυτού είναι σε εξέλιξη προηγμένα ερευνητικά έργα – ωστόσο, η ανθεκτικότητα στο αλάτι και την ξηρασία είναι αποτέλεσμα πολύ περίπλοκων γονιδιακών συνδυασμών· για να έχουμε θετικά αποτελέσματα θα περάσει πολύ περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι παίρνει για να αναπτυχθεί ανθεκτικότητα σε ένα ζιζανιοκτόνο.
  • Βιοαποκατάσταση: Η αποκατάσταση κατεστραμμένων εκτάσεων μπορεί επίσης να καταστεί δυνατή μέσω ειδικών οργανισμών που καλλιεργούνται για την αποκατάσταση των θρεπτικών ουσιών και της δομής του εδάφους.
  • Μεγαλύτερη διάρκεια αποθήκευσης: Μέσω γενετικής τροποποίησης, θα μπορούσε να αυξηθεί κατά πολύ η χρονική διάρκεια για την οποία θα μπορούσαν να αποθηκευτούν, χωρίς να χαλάσουν. Αυτό θα μείωνε κατά πολύ και τις απώλειες που προκύπτουν κατά τη μεταφορά και διανομή των τροφίμων.
  • Βιοκαύσιμα: Είναι δυνατό να παραχθεί ενέργεια από βιολογικό υλικό. Τα καύσιμα από φυτικά υλικά ή αλλιώς τα βιοκαύσιμα, έχουν τεράστιες προοπτικές. Για παράδειγμα, τα απόβλητα από το ζαχαροκάλαμο και το ζαχαροφόρο σόργο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ενέργειας σε αγροτικές περιοχές. Ίσως είναι δυνατό ακόμα και να αναπτυχθούν φυτά, ειδικά για το σκοπό αυτό ή άλλα, ήδη υπάρχοντα φυτά, να αποδειχτούν εξαιρετικά μεγάλης αξίας.

Δυνητικά οφέλη για την ανθρώπινη υγεία

  • Μελέτη ασθενειών με τη χρήση γενετικών αποτυπωμάτων: Η χρήση «γενετικών αποτυπωμάτων» των ζωικών και φυτικών ασθενειών είναι ήδη δυνατή. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στους ερευνητές να ταυτοποιήσουν επακριβώς έναν οργανισμό, βάσει των γενετικών χαρακτηριστικών του ή αλλιώς, του «γενετικού αποτυπώματος» ή του «γενετικού σχεδίου» του. Ενδεικτικό των δυνατοτήτων που ανοίγονται, είναι ότι το προσωπικό ενός κτηνιατρικού εργαστηρίου μπορεί να γνωρίζει εάν ένα ζώο είναι φορέας κάποιας ασθένειας ή εάν απλά έχει εμβολιαστεί για τον αντίστοιχο ιό, οπότε έτσι αποτρέπεται η περίπτωση να θανατώνονται υγιή ζώα.
  • Εμβόλια και φάρμακα: Με τον ίδιο τρόπο που  εδώ και καιρό χρησιμοποιείται η βιοτεχνολογία για την ανάπτυξη εμβολίων για ανθρώπους, η χρήση της μοριακής βιολογίας για την ανάπτυξη εμβολίων και φαρμάκων για εκτρεφόμενα ζώα αποδεικνύεται ιδιαίτερα επιτυχημένη και υπόσχεται ένα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο μέλλον. Μέσω της μοριακής βιολογίας, γίνονται επεμβάσεις σε διάφορα φυτά, ώστε να παράγουν πρώτες ύλες για εμβόλια, πρωτεΐνες και άλλα φαρμακευτικά προϊόντα.
  • Εντοπισμός αλλεργιογόνων γονιδίων: Παρότι ορισμένοι ανησυχούν για τη μεταφορά αλλεργιογόνων γονιδίων (όπως για παράδειγμα το Brazil nut που χρησιμοποιείται ως επιχείρημα εναντίον των ΓΤΟ), η μοριακή βιολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αναγνώριση και ταυτοποίηση αλλεργιογόνων, καθώς και για την αφαίρεσή τους.
Enhanced by Zemanta
Stratos Laspas
Ακολουθήστε!